Í ein útsynning úr Tórshavn rísur ein fjallatrom við einum grýtutum háslætta nevndur eftir Kirkjubø, søguligu bygdini, sum liggur hinumegin fjallið.

Grótoyðimørkin er mest at kalla eitt yvirnatúrligt landslag, og hjá Thomasi Arge minnir hon um øskuregn við eini ørgrynni av prikkum og strokum í gráum og svørtum.

Liturin er eisini slettur á, og myndin er tí á sín hátt føroysk “action painting”, har litevnið og kropsliga orkan er í miðdepli.

Einans linjan við sjónarringinum vísir á, at talan er um landslag, men tað er sum um, vit eru á einum fremmandum knøtti.