Trolarar vóru ein partur av lívinum hjá listamanninum takkað verið reiðaravirkseminum í familjuni. Hetta myndevnið er her lýst í einum modernaðum hami, tó ikki í tí maskinstíli av blankari geometri, sum myndevnið annars leggur upp til.
Heldur ikki síggja vit nakra brúgv, lossispøl og radara. Við eitt sindur av góðum vilja hóma vit ein sjónarring við einum reyðum himmali og kanska umhvarvið av fólkum. Men restin er tøgn, tala vit um at kenna nakað aftur. Í fyrstu atløgu snýr myndin seg um málningin sjálvan, um spenningin í litunum, um sansaliga máttin í penslastrokinum.
Málningurin er tó eitt trolaradekk soleiðis skilt, at dekkið er pallurin fyri hørðum stríði, veldigum náttúrumáttum, myrkum døgum og vandafullum arbeiði. Eitt slíkt innihald fær her ein máttmiklan myndabúna í annars reinum málningi. Myrkt, harðliga og stórt talar myndin um lívsins drama.